Dark Night of the Soul is niet zomaar een cd. Dus is dit niet zomaar een cd-bespreking.
Dark Night of the Soul heeft nooit in de rekken gelegen. Een dispuut met platenmaatschappij EMI zorgde ervoor dat de cd nooit werd gelanceerd. De cd lekte al gauw op het web en verscheen op tal van blogs. Op de officiële website van DNotS kon je een lege cd kopen. Op de CD-R was te lezen “omwille van bepaalde redenen, bevat deze cd geen muziek. Doe er mee wat je wil” .
Gastoptredens
De cd kwam tot stand door een samenwerking tussen Danger Mouse en Sparklehorse. Danger Mouse, né Brian Burton, is producer en vooral gekend als de ene helft van Gnarls Barkley. Hij producete ook Demon Days van The Gorillaz en The Good, The Bad and The Queen van de gelijknamige groep. Sparklehorse is een Amerikaanse band van de bovenste plank. Mooie team-up ! Naast deze twee, kwamen er vele andere samenwerkingen aan te pas. Zo verzorgen Wayne Coyne (Flaming Lips), Gruff Rhys (Super Furry Animals), Jason Lytle (Grandaddy), Julian Casablancas (The Strokes), Frank Black (The Pixies), Iggy Pop, Nina Persson (The Cardigans), Suzanne Vega, Vic Chesnutt, James Mercer (The Shins) en last but absolutely not least David Lynch gastoptredens. Jawadde!
David Lynch
Bij de cd hoort ook een fotoboek van David Lynch. Het boek bevat met meer dan honderd pagina’s en dient als visuele gids bij de nummers. Het boek kreeg een beperkte oplage, er werden slechts 5000 exemplaren van gedrukt. Enkele foto’s zijn online terug te vinden, maar spijtig genoeg niet allemaal. De enkele foto’s gaven wel de indruk dat het fotoboek een meerwaarde zou kunnen geven aan de cd. Voor mensen die af en toe eens in LA passeren. In de Michael Cohn Gallery liep er een tentoonstelling met de foto's van Dark Night of the Soul.
De samenwerking met David Lynch, dat zich niet beperkt door het fotoboek, heeft een groot effect gehad op het eindresultaat van de cd. De sfeer is erg lynchiaans en vormt een rode draad doorheen de cd. Je loopt als het ware rond in een wereld, gecreëerd door Lynch, waarin elk nummer een ander hoofdstuk is. Elk nummer heeft een andere artiest die zijn talent samenvoegt met dat van Danger Mouse en Sparklehorse. Het resultaat is dat je rondloopt in een Lynch-wereld waarin je in elk nummer een bezoekje brengt aan een andere persoon. Je ontmoet tijdens je reis door deze mysterieuze wereld allerlei personen, waarin elk nummer een deel van het verhaal is. De cd begint erg dromerig, zweverig en symfonisch met Wayne Coyne van The Flaming Lips. De eerste vier nummers vormen een rustige opbouw, tot je Frank Black tegenkomt. Het nummer Angel’s Harp is gevaarlijk, snedig en loeihard. Je krijgt een beangstigend gevoel tijdens deze song. Ook het volgende nummer, Pain met Iggy Pop, gaat verder op dit gevoel. Iggy Pop lijkt hier een soort oppermonster dat een donkere en sombere lofzang opvoert. Het volgende Stars Eyes is een samenwerking met Lynch en dat merk je. Dit nummer breekt met de twee vorige en zorgt voor een experimenteel, zweverig nummer. Everytime I’m With You en Jaykub, de twee Jason Lytle samenwerkingen, zijn erg Jason Lytle. Zweverig en rustig. Insane Lullaby, met James Merces van The Shins, is een vrolijk deuntje. Op zich is het simpel. Elke artiest brengt in zijn liedje zijn sfeer mee. De sfeer doorheen de hele cd wordt niet gebroken en zo lijkt de cd ook één mooi geheel.
Downloaden
Op zich ben ik een tegenstander van downloads. Maar in dit geval heb je geen keuze. Doen !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten