Ik start helemaal opnieuw en begin met de A. De eerste letter van het alfabet. Het ABC zoals ze wel eens zeggen. De komende weken zal ik de letters van het alfabet overlopen en elke letter zal de beginletter zijn van mijn blogonderwerp. Ik begin met de A van: 'Amai dat is lastig', of 'Aaarghh'. Ofzo.
Ik heb zelden zo'n lastig schrijfgevoel gehad als bij het opstarten van deze blog. Ik liet mijn andere blog achter met het idee het niveau van deze blog naar een hoger niveau te tillen. Tevergeefs. De weinige ideeën die ik in samenwerking met mijn brein ontwikkelde, pende ik neer. Probeerde ik neer te schrijven. Ik schreef over mijn platonische liefde voor Lily Allen, mijn adoratie voor Emma Watson, een slapende man op de trein en nog dingen die ik reeds vergeten ben. Ik was echter nooit tevreden. Ik ben eigenlijk nooit tevreden als het op mijn eigen werkjes aankomt. Ik schaam me voor wat ik schrijf, ook al beweren mijn lezers dat dat niet nodig is. Het zou handig zijn moest ik die schaamte kwijtraken. De gruwel die ik ervaar als ik mijn eigen woorden nalees is vreselijk en daar komt voorlopig geen verandering in. Wie weet volgende keer, als ik het heb over de B van Angelo Badalamenti.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten