“The Day the Music Died” zong Don McLean. Hij verwees naar 3 februari 1959, de dag waarop zowel Buddy Holly, Richie ‘La Bamba’ Valens, als J.P. ‘The Big Popper’ Richardson het leven lieten in een vliegtuigongeluk. De dag dat de muziek stierf. Niet letterlijk uiteraard. Maar u begrijpt het wel. Ik begrijp het ook. Ik begrijp het steeds meer en meer als ik naar mijn Buddy Holly collectie luister. De (jonge)man was slechts 22 en had al bereikt waar veel mindere goden enkel van kunnen dromen. Als belangrijke rock ’n roll pionier was hij zijn tijd vooruit. Zijn liedjes klinken erg poppy en zijn erg toegankelijk, maar er gaan vaak ijzersterke en intelligente teksten achter schuil. Invloed die hij heeft gehad op latere muzikanten, zoals the Beatles en Bob Dylan, zijn onmogelijk te overschatten.
Een mooi voorbeeld van het vooruit zijn van zijn tijd is zijn liedje “Everyday”. Hij gebruikte bijvoorbeeld een celesta, een eerder ongebruikelijk instrument in de rock ’n roll. Nadien gebruikten onder andere the Velvet Underground (in 'Sunday Morning' ) en Pink Floyd (in 'the Gnome') het instrument . Let ook op zijn ‘hiccup’ techniek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten